Als het einde van de wet van Moore onze toekomstige hardware niet meer automatisch kleiner, functioneler, sneller en goedkoper zal maken, moeten we andere manieren bedenken om toekomstige hardwaresystemen efficiënt te kunnen ontwerpen. In plaats van verschillende onderdelen van een implementatie allemaal afzonderlijk te optimaliseren en op een chip te plaatsen, kunnen we dan dynamische circuitspecialisatie gebruiken. Hierbij worden onderdelen van onze implementatie afzonderlijk geoptimaliseerd op een FPGA maar na elkaar op dezelfde FPGA-oppervlakte geïmplementeerd via herconfiguratie van de FPGA tijdens het lopen van de implementatie. In deze presentatie wordt een overzicht gegeven van de mogelijkheden van dynamische circuitspecialisatie, wat het op termijn voor hardware-ontwerp kan betekenen en hoe de run-time herconfiguratie op bestaande FPGA’s automatisch kan uitgevoerd worden.
Dirk Stroobandt, Universiteit Gent