What about milieu en veiligheid?
Het gebruik van lithium-ion batterijen groeit exponentieel. Iedereen herkent dat van de elektrische auto’s en fietsen, maar het gaat veel verder. Alle ‘smart’ technologie toepassingen, decentrale automatisering en mobiele communicatie, van smart industry tot en met smart cities, smart health care en smart labs, overal worden nu ‘industriële batterijen’ toegepast. Het is niet alleen dat de markt voor litium-ion batterijen explodeert, waardoor recycling een groeiend maatschappelijk issue wordt. De groei in gebruik en opslag van dergelijke batterijen vergroot ook de omvang van de veiligheidsrisico’s.
Tien jaar geleden werden nog massaal al dan niet oplaadbare nikkel-cadmium, NiCd, batterijen gebruikt. Nu is alles lithium-io, Li-Ion. Overheden willen de risico’s beheersbaar maken, liefst tot nul reduceren en ontwikkelen daartoe voortdurend nieuwe wetgeving. Om veilige en verantwoorde batterijeninzameling te regelen en aan de wetgeving te kunnen voldoen, werd in 1995 door de producenten en importeurs van batterijen in Nederland STIBAT opgericht. En als non profi t organisatie, richt Stibat zich nu op de hele keten van producenten en leveranciers van apparaten waarin lithiumbatterijen worden toegepast. Dus ook tot de bedrijven die zijn aangesloten bij de FHI-branches.
“We hebben een boodschap voor industriële bedrijven” meent Stibat-directeur Jan Bartels. “Wij zijn een door de overheid erkende en aangewezen organisatie om de inzameling van batterijen te regelen. Net zoals de door FHI-opgerichte stichting RTA (Recylcing Technologische Apparatuur, deze stichting is opgericht om complete afgedankte apparaten in te zamelen en te recyclen, red). Met de enorme toename van de verspreiding van lithium-ion batterijen, ook in de industrie, wordt het onvermijdelijk om ons te richten op de gehele waardeketen, niet alleen vanwege de inzameling, maar ook vanwege de veiligheid bij gebruik en opslag. Overigens zijn er vanwege wettelijke verplichtingen voor elk bedrijf dat een apparaat levert met een batterij. Iedere producent of importeur van bijvoorbeeld een kerstkaart met een muziekje, is batterijleverancier en verplicht de inzameling en recycling daarvan te regelen. Dat kun je als bedrijf zelf doen en melden bij de overheid, of, veel slimmer, aanhaken bij het inzamel en recycling netwerk. Genoeg reden voor Signalement om te spreken met Jan Bartels en Joas van Lent. Joas was voorheen manager bij RTA en nu bij Stibat. Zijn verantwoordelijkheid voor de Ecotest voor bedrijven vormt de directe aanleiding om te praten.
“Ecotest is een tool om de duurzaamheid van een bedrijf te meten. Met deze tool kunnen bedrijven hun eigen organisatie van de duurzaamheidsketen onder controle krijgen. Daarmee voldoe je als bedrijf aan alle verplichtingen en bovendien laat je aan de buitenwereld, vooral aan klanten, zien hoe duurzaam je opereert. ”Die wens blijkt te groeien. Zo weigerden voorheen bijvoorbeeld bepaalde supermarkten batterijen in te zamelen omdat men angst had voor de combinatie chemie/voedsel. Die gedachte is nu omgeslagen vanwege de urgentie. Elke supermarkt wil nu maar wat graag laten zien hoe goed hij het doet.” Van Lent geeft eerlijk toe dat hij bij de introductie van Ecotest wat sceptisch was of het wel zou aanslaan. “We dachten ‘dat gaat nooit lukken’. We vragen zo veel informatie over het bedrijfsproces. Maar nu het aanslaat, draait de vraag om. De gebruikers van Ecotest willen extra informatie nu ze ontdekken hoe ze hun bedrijfsprocessen er mee kunnen verbeteren. Daarmee ontstaat een veel beter, positief imago.”
Bedrijven die zijn aangesloten bij FHI en/of bij RTA kunnen bij Stibat terecht voor advies over hoe om te gaan met batterijen. De drie organisaties zijn met elkaar in gesprek over verdergaande samenwerking bijvoorbeeld bij het inzetten van Ecotest.
