Per en polyfluorverbindingen (PFAS) worden o.a. in outdoor kleding gebruikt om deze waterafstotend te maken. Tijdens de productie van de kleding, maar ook tijdens de productie van de PFAS zelf kunnen PFAS vrijkomen en in het milieu terecht komen. Maar wat gebeurt er met de PFAS tijdens het dragen of wassen van de kleding?

Dit is onderzocht door de concentratie van een aantal PFAS te bepalen in diverse textielen die gecoat waren met PFAS. Vervolgens zijn de textielen verweerd, gewassen en gedroogd en is op nieuw het gehalte aan deze PFAS bepaald.

De studieresultaten laten zien dat het bepalen van de concentratie van een aantal individuele PFAS niet voldoende is en daarmee dat ook wetgeving voor individuele PFAS niet toereikend is.

In de wetenschappelijke wereld wordt daarom gekeken naar technieken waarbij het totale gehalte aan (organisch) fluor bepaald wordt, of waarbij PFAS geoxideerd worden naar niet degradeerbare PFAS (Total Oxidizable Precursor (TOP) Assay).

Deze methoden zullen kort toegelicht worden en de voor en nadelen van deze methoden zullen worden besproken.

Ike van der Veen – VU