Planktonanalyse met de PAMAS S4031 GO
Door middel van de PAMAS S4031 GO deeltjesteller heeft het Norwegian Institute of Marine Research (IMR) in Bergen nieuwe inzichten kunnen verwerven op het gebied van mariene biologie. De gemeten waarden hebben met succes de theorie bewezen dat het voedingsgedrag van mosselen niet constant is en fluctueert. Bovendien bleek de eerdere veronderstelling dat de energievoorziening van de mosselen een puur mechanisch zeefproces is niet te kloppen. In plaats daarvan past de blauwe mossel zijn voedselinname aan de heersende planktonpopulatie in het zeewater aan.
Het Noorse Instituut voor Marien Onderzoek IMR in Bergen gebruikt de draagbare deeltjesteller PAMAS S4031 GO al vele jaren met succes voor wetenschappelijk onderzoek en voor de verkenning van mariene biologie. In dit voorbeeld houdt het instituut zich bezig met het voedingsgedrag van de blauwe mossel (Mytilus edulis), die wordt gekweekt in aquaculturen in het zeewater in het oosten van Stavanger, in de Noorse Lysefjord. De mossel voedt zich met plankton, dat hij via zijn kieuwen uit het water filtert.
In één onderzoek werd plankton geanalyseerd in het zeewater. Het doel van het onderzoek was het onderzoeken van de energievoorziening van de blauwe mossel en het opsporen van mogelijke factoren die een rol spelen bij voedingsvariaties. Hiervoor zijn op twee meetlocaties de planktonpopulatie en de retentie-efficiëntie van de blauwe mossel geanalyseerd. Van mei tot en met augustus zijn op de meetlocaties enkele blauwe mosselen met behulp van lantaarnnetten op 7 meter zeediepte gefixeerd. Op dezelfde diepte zijn watermonsters genomen. De planktondeeltjes in het zeewater zijn geteld met behulp van de PAMAS S4031 GO deeltjesteller. Het onderzoeksteam begon met de watermonsters en mat de deeltjeshoeveelheid en de deeltjesgrootteverdeling binnen het bereik van 1 tot 35 µm. Door middel van zeewateranalyse via deeltjestelling konden seizoenvariaties van de planktonconcentratie worden geïdentificeerd. De zeebiologen bewezen met deze analyse dat de planktonpopulatie toeneemt en dat de grootteverdeling verandert met de stijging van de watertemperatuur van 8 °C naar 16 °C tijdens de analyseperiode.
Naast de planktonpopulatie in zeewater analyseerde het mariene onderzoeksteam ook de retentie-efficiëntie van de blauwe mossel. Hiervoor werden enkele mosselen voor een bepaalde tijd uit het net gehaald en in voerkamers geplaatst. Het retentievermogen van de mossel werd bepaald met de doorstroommethode, d.w.z. de planktonpopulatie bij de ingang van de voedingskamer werd vergeleken met de deeltjesconcentratie bij de uitgang van de kamer. De bevindingen waren dat de mosselen in mei en juni vooral grotere planktondeeltjes aten in het bereik van 20 tot 35 µm. De zeewateranalyse had een goed uitgebalanceerde deeltjesgrootteverdeling laten zien voor deze periode van de vroege zomer. Eind juli en augustus filterden de mosselen echter kleinere planktondeeltjes van 6 tot 16 µm uit het zeewater. Voor de nazomerperiode had de deeltjesteller een verhoogde planktonconcentratie van kleinere deeltjesgroottes in het zeewater gedetecteerd.
In een tweede studie gebruikte de IMR de PAMAS S4031 GO om met succes te bewijzen dat gecontroleerde opwelling van diep voedingswater in hogere, oligotrofe zeewaterniveaus een significante impact heeft op de mosselproductie, aangezien de planktonbiomassa grotendeels kan worden verhoogd door opwelling. Hierdoor kan de opbrengst van de mosselproductie door opwelling worden verdrievoudigd.
Het succes van deze studies heeft ertoe bijgedragen dat de draagbare deeltjesteller PAMAS S4031 GO nu wereldwijd wordt gebruikt door tal van mariene onderzoeksinstituten en wordt gewaardeerd als een nauwkeurig en betrouwbaar meetinstrument. Dankzij de 32 vrij instelbare groottekanalen maakt de deeltjesteller een zeer gedifferentieerde analyse van de deeltjesgrootte in het lagere micronbereik mogelijk.
https://www.pamas.de/particle-counters/products-by-name/pamas-s4031-go
