Nanodeeltjes maken in toenemende mate deel uit van onze voeding. Hoewel de voordelen van deze zeer kleine deeltjes in voedingsproducten bekend is, blijft verder onderzoek naar onzekerheden op het gebied van gezondheid en milieu noodzakelijk. RIKILT ontwikkelde technologie om dergelijke deeltjes te kunnen analyseren en karakteriseren. Tijdens de WoTS zal het bedrijf, onderdeel van de Wageningen Universiteit, de laatste ontwikkelingen belichten.
Door: Dimitri Reijerman
Ruud Peters, onderzoeker bij RIKILT, stelt dat nanomaterialen vooral als additief in voedselproducten ingezet worden. “Denk bijvoorbeeld aan E171 ofwel titaniumdioxidedeeltjes. Dit is een wit-makende kleurstof. Het geeft bijvoorbeeld een glanzend laagje op chocolade snoepjes dat licht doet reflecteren”, zegt Peters. Daarbij gaat het om deeltjes die 10 tot 100 nanometer klein zijn en via agglomoratieprocessen samenklonteren.
Bij RIKILT, zo vertelt Peters, worden deze producten tot in het kleinste detail bekeken. En daarvoor heeft het bedrijf eigen detectiemethoden ontwikkeld en verfijnd: “De belangrijkste methode is single particle inductively coupled plasma mass spectrometry (ICP-MS)”, zegt Peters. “Deze methode wordt al in heel Europa toegepast en we hebben sinds maart vorig jaar zelfs een ISO-norm opgesteld voor deze methode.”
Grootste klanten
Veel opdrachten krijgt RIKILT van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). Zij zijn volgens de onderzoeker primair geïnteresseerd in het kunnen meten van nanodeeltjes voor de voedselveiligheid: “Zij willen op zijn minst een methode hebben om die deeltjes te kunnen meten. Soms claimt een fabrikant dat een product beter werkt want het zou nanodeeltjes bevatten. De NVWA kan via ons bekijken of dit product daadwerkelijk die deeltjes bevat.”
Naast het feit dat klanten uit de voedselindustrie en toezichthouders de primaire klanten zijn van RIKILT, zegt Peters dat er ook andere markten worden aangeboord: “We kijken breder bij RIKILT, zoals naar oppervlaktewater. Dat water bevat nanodeeltjes en wordt, na zuivering, ook gebruikt bij de productie van voedingsmiddelen.”
Overig onderzoek
En samen met het RIVM doet RIKILT ook onderzoek naar mogelijke gezondheidseffecten van nanodeeltjes in voedsel: “Of het minder gezond is, is moeilijk aan te tonen. De vraag is hoeveel van die deeltjes daadwerkelijk door het lichaam worden opgenomen. Daar was nog weinig over bekend, maar waarschijnlijk is dat 1 tot 2 procent”, zegt Peters.
Tijdens zijn lezing wil Peters zijn toehoorders vooral meegeven wat de moeilijkheden zijn bij het detecteren van nanodeeltjes. Ook belicht hij de state-of-the-art technologie die momenteel in gebruik is en tenslotte zal de RIKILT-onderzoeker de moeilijkheden beschrijven die kunnen voorkomen bij detectie en karakterisering.
U kunt het seminarprogramma tijdens de WoTS na registratie gratis bezoeken. De lezing van Ruud Peters (RIKILT), met de titel 'Analytical Technology for Nanotechnology in Food', maakt deel uit van het Trending Topics in Food & Beverage-programma. De lezing van Peters begint om 10:35 in de Croesezaal.