Bij het Federatiecongres zag ik zeer enthousiaste sprekers. Ondernemers in de technologie genieten daar volgens mij van. Ook de andere gasten waren erg over het enthousiasme te spreken. Niet op een tsjakka-manier, maar gewoon vanuit de eigen overtuiging. Wat mij betreft maakt het dan niet uit hoe je het brengt, maar wel dat de mensen in een zaal een authentieke drijfveer herkennen.
 |
| Paul Petersen Directeur FHI |
Het is trouwens een karaktertrek die in goede en slechte tijden gewenst is. Als de vraag uit de markt niet te stoppen is, zoeken bedrijven naar goede mensen en gewenste toeleveranciers. Als de vraag stokt, wordt gezocht naar opdrachtgevers. Zonder enthousiasme houdt het dan al snel op.
Ruud Veltenaar was zo enthousiast dat hij het publiek tijdens het Federatiecongres erop wees dat we met betrekking tot het klimaat allemaal wat te verbeteren hebben. Dat liet hij samengaan met informatie van experts, die ook de oplossingen aan kunnen dragen. Zijn ‘grote talent voor allergische reacties van mensen’, zoals zijn vader het omschreef, gaat samen met een grote alertheid.
Als de toekomst vooral in een energietransitie zit, dan hebben we nog werk te verzetten. De maatschappelijke acceptatie was niet erg groot toen de resultaten van de klimaattafels bekend werden. Dat er iets moet gebeuren, dat realiseert een grote groep zich ook.
Wat dat betreft zie ik Jan Terlouw als groot voorbeeld. Hij kan, rustig pratend en gewoon zittend in een stoel voor een groot publiek, enthousiasme uit hele kalme analyses laten sijpelen. Geen speld tussen te krijgen. Passend bij mensen uit de industrie, klimaatdrammers en de ‘gewone’ burger.
De afsluitende vraag uit het publiek was: ‘Hebben wij een klimaatverandering nodig, om een energietransitie te laten plaatsvinden?’
Met enthousiasme kunnen we nieuwe paden nemen en nieuwe hoogtes bedwingen.
