De eerste, vroegere gebruikers van gevulkaniseerd natuurrubber werden zich al snel bewust van de gevoeligheid van het materiaal. Onder verschillende omstandigheden begon rubber te bederven.
Dit kan onder meer resulteren in een verandering in een kleverige massa bij algemene veroudering en de vorming van scheuren of verharding van het oppervlak die kunnen worden waargenomen na blootstelling aan (zon)licht.
Afbraak in een rubberen artikel is een chemisch proces dat de kwaliteit ervan vermindert, wat leidt tot materiaalfouten. Dit afbraakproces wordt voornamelijk geïnitieerd door externe factoren. Verschillende factoren die degradatie veroorzaken zijn: zuurstof, hitte, licht en verwering, effect(en) van metaalionen, dynamische vermoeidheid en ozon.
Dr. Ir. Kuno Dijkhuis van Elastomer Research Testing geeft in zijn presentatie een overzicht van alle mogelijkheden die er zijn om gestandaardiseerde (versnelde) verouderingstesten uit te voeren en hoe dat kan bijdragen aan verbetering van klantproducten.